(یوم تولون مدبرین مالکم من الله من عاصم و من یضلل الله فما له من هاد): (روزی که از عذاب روی می گردانید ولی از ناحیه خدا هیچ حافظی ندارید کسی که خدا گمراهش کند، دیگر هیچ هدایت کننده ای نخواهد داشت ) در ادامه صحبت ، مؤمن آل فرعون مجددا رو به قوم خود کرده و می گوید: من براستی از همان عذابی که بر سر اقوام گذشته آمد بر شما بیمناکم من از روزی می ترسم که مانند یک عادت همیشگی بر اقوام سابق یکی پس از دیگری جاری شد، چون کفرورزیدند و پیامبرانشان را تکذیب کردند، خداوند هم آنها را مجازات کرد وگرنه خداهرگز نمی خواهد به بندگان خود ستم کند. ای قوم من از روز قیامت بر شما بیمناکم روزی که ستمگران یکدیگر را با صدای بلند صدا می زنند و داد و فریادشان به آه وواویلا بلند می شود، همان روزی که شما و همه ستمگران برای فرار از شدت عذاب آتش به این سو و آن سو می گریزید تا راه نجاتی بیابید ولی هیچ پناهی نخواهید داشت ،چون اگر پناهی باشد از ناحیه خداست و او هم که شما را پناه نمی دهد، چون او به عنوان مجازات کفر شما، شما را گمراه کرده و کسی که خدا گمراهش کرده ، دیگر راهنمایی نخواهد داشت . [ نظرات / امتیازها ]

علی بن ابراهیم ذیل آیه {یَوْمَ تُوَلُّونَ مُدْبِرینَ ما لَکُمْ مِنَ اللَّهِ مِنْ عاصِمٍ} از حضرت صادق ع روایت کرده در آتش جهنم آتشهائی است که بعضی از آنها یکدیگر را میخورند و آن آتش ها را یرای متکبرین ستمکار و کسانی که بروز قیامت ایمان ندارند و برای ناصبین و دشمنان ما آل محمّد ﷺ.
سپس حضرت فرمود: در روز قیامت سبکترین مردمان از نظر عذاب, مردی است که به پای او دو نعلین با بندی از آتش بسته باشند و شعلۀ آتش و جوشش آن مانند جوشیدن دیگ بر سر آتش از پائین به بالا صعود میکند تا به بینی او میرسد و آن شخص تصور میکند که عذاب و آتشی سخت تر از او نیست و حال آنکه عذاب او سبکتر و کمتر از دیگران است.
در کافی از یونس بن عمار که به بیماری و مرض مبتلا شده بود روایت کرده گفت حضور حضرت صادق ع عرض کردم مردم گمان میکنند این مرضی که من به آن مبتلا شده ام هیچ کس از بندگان مؤمن به خـــدا به آن مبتلا نشده, فرمود چنین نیست,مؤمن آل فرعون هم بر اثر جذام انگشتانش افتاده بود و با همان انگشتان قطع شده بمردم اشاره میکرد و آنها را پند و نصحیت می نمود. [ نظرات / امتیازها ]

یَوْمَ تُوَلُّونَ مُدْبِرِینَ ما لَکُمْ مِنَ اللَّهِ مِنْ عاصِمٍ وَ مَنْ یُضْلِلِ اللَّهُ فَما لَهُ مِنْ هادٍ (33)

یَوْمَ تُوَلُّونَ مُدْبِرِینَ‌: روزى که برگردانیده شوید از موقف حساب در حالتى که بازگشتگان باشید از آنجا بسوى جهنم، یا در حینى که فرار کنندگان باشید از راه جهنم اگرچه آن فرار فایده ندهد شما را زیرا باز شما را به جهنم کشند.

ما لَکُمْ مِنَ اللَّهِ مِنْ عاصِمٍ‌: نیست شما را در آن روز از عذاب خدا هیچ نگهدارنده که دفع آن عذاب نماید و شما را در حفظ و حمایت خود گیرد. وَ مَنْ یُضْلِلِ اللَّهُ‌: و هر که را خدا فرو گذارد در ضلالت به جهت اصرار در انکار و عناد و استکبار و عدم تأمل و تفکر در حجج روشن و آشکار، بعد از اتمام حجت و بسوء اختیار در کفر باقى ماند، فَما لَهُ مِنْ هادٍ: پس نیست مر او را هیچ هدایت کننده که او را به راه راست رساند، یا هر کس او را خدا از راه بهشت بگرداند پس به هدایت هیچکس به بهشت نخواهد رسید. [ نظرات / امتیازها ]