1) : و آن یعنی غرانیق افسانه نیست....و در واقع عصمت پیامبر لحظه به لحظه توسط خدا استمرار پیدا میکرده
2) : غرانیق افسانه ای بیش نیست .که با دسیسه های ِ اسرائیلیان به اسلام نسبت داده شده است . و در کتاب ِ تاریخی طبری با اسناد ِ خیلی ضعیف به اون اشاره شده و سلمان رشدی با استناد به همین کتاب ِ تاریخ طبری کتاب آیات ِ شیطانی رو نوشته و به پیامبر توهین کرده .


معناى صحیح آیه
ریشه اشکال این است که در آیه «وَ ما أَرْسَلْنا مِنْ قَبْلِکَ مِنْ رَسُولٍ وَ لا نَبِیٍّ إِلاَّ إِذا تَمَنَّى أَلْقَى الشَّیْطانُ فِی أُمْنِیَّتِهِ...»، کلمه «تَمنى » و «اُمنیته» را به معناى تلاوت گرفته اند؛ یعنى وقتى رسول خداصلى الله علیه وآله تلاوت مى کرد، شیطان در تلاوت او دسیسه مى نمود. در حالى که واضح ترین معناى تمنى، آرزوست؛ نه تلاوت. سرزمین منا را هم به این جهت منا گفته اند که سرزمین آرزوى ابراهیم و آرزوهاى مسلمین بعد از اوست. در نتیجه، معناى صحیح آیه این طور مى شود: «و پیش از تو (-(نیز )-)هیچ رسول و پیامبرى را نفرستادیم؛ جز این که هرگاه آرزو مى کرد (-(و طرحى براى پیشبرد اهداف الهى خود مى ریخت )-) شیطان القائاتى در آن مى کرد (و با وسوسه مردم، مانع پذیرش آنان مى شد)؛ پس خدا آن چه را شیطان القاء مى کرد، محو مى گردانید؛ سپس خدا آیات خود را استوار مى ساخت».
همه پیامبران آرزو داشتند که همه مردم ایمان بیاورند و نگران ایمان مردم بودند؛ تا حدى که بر پیامبر اسلام، این آیه نازل شد:
«لَعَلَّکَ باخِعٌ نَفْسَکَ أَلاَّ یَکُونُوا مُؤْمِنِینَ»؛ شعرا (26)، آیه 3.؛ «تو جان خود را در راه تبلیغ دین، تباه مى کنى».
«وَ ما عَلَى الرَّسُولِ إِلاَّ الْبَلاغُ الْمُبِینُ»؛ مائده (5)، آیه 99.؛ «وظیفه رسول، چیزى جز ابلاغ پیام الهى نیست».
همچنین در آیه دیگرى آمده است: «اگر مى خواستیم، مى توانستیم همه را مؤمن و امت واحد قرار دهیم و همه را هدایت کنیم» مائده(5)، آیه 48 ؛ هود (11)، آیه 11.؛ ولى بگذار مختار باشند؛ اگر خواستند، به سراغ ما بیایند و اگر نخواستند، نیایند.
پیامبر آرزو داشت همه مسلمان شوند و همه مؤمن شوند و به همین علت، بسیار زحمت مى کشید؛ ولى شیطان دسیسه مى کرد؛ چه شیاطین جن و چه شیاطین انس؛ مثل ابولهب ها و ابوسفیان ها که قرار گذاشتند مانع هدایت مردم شوند و پیامبر از این جهت، غصه مى خورد و در نتیجه، آیه 52 سوره حج براى دلدارى پیامبر نازل شد و در آن چنین بیان شد: اى پیامبر! هیچ پیغمبرى قبل از تو نبود؛ مگر این که او هم چنین آرزویى داشت (آرزوى هدایت همه مردم) و شیطان براى آنها هم مانع ایجاد مى کرد؛ ولى تو ناراحت نباش که پیروزى با توست؛ «فَیَنْسَخُ اللَّه ما یُلْقِی الشَّیْطانُ»؛ «خدا القائات شیطان را نسخ و بى اثر مى نماید» و بالاخره دین خود را محکم و استوار مى کند.

3) : این تفسیر و ترجمه کاملا درست و منطقی است. تمنا کردن در فارسی نیز به معنی آرزو و خواهش است و هیچگاه به معنی قرائت کردن نیست، ضمن اینکه در قرآن نیز از واژه اقراء باریشه قرأ به معنی خواندن یا تلاوت کردن استفاده میشود نه تمنی .
4) : در این ترجمه عبارت (و با وسوسه مردم مانع پذیرش آنان می شد) توضیح درستی نیست، چرا که در متن آیه گفته شده، شیطان اقائات خود را در «امنیة» پیامبر قرار می داد، اینجا صحبتی از القائات نسبت به مردم نیست.
رمضانی (داور) : معناى آیه بنا بر معناى این که تمنى، آرزوى قلبى باشد این مى‌‏شود: ما هیچ پیغمبر و رسولى را قبل از تو نفرستادیم مگر اینکه هر وقت آرزویى کرد، و رسیدن به محبوبى را که یا پیشرفت دینش بود، و یا جور شدن اسباب پیشرفت آن بود، و یا ایمان آوردن مردم به آن بود، فرض مى‏‌نمود، شیطان در امنیه او القاء مى‏‌کرد و در آرزویش دست مى‏‌انداخت، به اینطور که مردم را نسبت به دین او وسوسه مى‏‌کرد و ستمکاران را علیه او و دین او تحریک مى‏‌نمود و مفسدین را اغواء مى‏‌کرد و بدین وسیله آرزوى او را فاسد و سعى او را بى‏‌نتیجه مى‏‌ساخت، ولى سرانجام خداوند آن دخل و تصرفات شیطانى را نسخ و زایل نموده آیات خودش را حاکم مى‏‌نمود و کوشش پیغمبر و یا رسولش را به نتیجه مى‏‌رساند و حق را اظهار مى‏‌نمود و خدا دانا و فرزانه است.