1)
متبحری : خشوع امری قلبی است اما خضوع امری است که به ظاهروجوارح انسان نسبت می دهند و به کسی که اعضا وجوارحش انکسار دارد خاضع می گویند .
علامه طباطبایی (قدس سره ) درمورد تفاوت خضوع وخشوع می فرمایند:" باید دانست که خضوع وخشوع گرچه هردو متضمن معنی کوچکی کردن وانکسارند ولی دراین جهت باهم تفاوت دارند که "خضوع " مخصوص به اعضاء است وخشوع مربوط به قلب است " 1
مطابق فرموده حضرت امام (ره) خشوع حالتی است که بواسطه درک عظمت وبزرگی حضرت حق حاصل می شود انسان وقتی عظمت خدا را تصور می کند ودرمی یابد که این عظمت ، عظمت یک جبار ستمگر نیست بلکه صفت کسی است که عظمت را در رحمت خود خلاصه کرده است حالتی همراه باعشق ومحبت دراو ایجاد می شود که به آن خشوع می گویند و درنتیجه ایجاد خشوع درقلب وباطن انسان این حالت درظاهر او نیز بروز می کند زیرا ظاهر متأثر ازباطن است
با توجه به توضیحی که ارائه شده و تفاوتی که خضوع و خشوع با هم دارند به نظر می رسد کلمه خاضع نباید استفاده می شد.