1) : کسی که گمان می‌کند خدا یاریش نمی‌کند، نه در دنیا و نه در آخرت؛ و از این بابت عصبانی است، پس راهی که به آسمان یافته، قطع کند؛ حال ببیند آیا آرام می‌شود؟
2) : «پس راهی که به آسمان یافته را قطع کند» این ترجمه به نظر درست تر میاد ممنون

1) احمدی فقیه : سلام و درود
(مَنْ کانَ یَظُنُّ)
نقد: در این آیه (کان + مضارع فعل مورد نظر) به کار رفته است. بنابراین فعل مورد نظر، از نظر زمانی، معادل با فعل ماضی استمراری در زبان پارسی می‌باشد.
مترجمان باید فعل (یَظُنُّ) را به صورت ماضی استمراری ترجمه نمایند، که اکثرا مورد توجه قرار نگرفته است، زیرا در ترجمه (یَظُنُّ) از فعل مضارع استفاده نموده‌اند. حال آنکه معنای آیه چنین است:
«هر که می‌پنداشت»
2) : البته نقد آقای احمدی وارد است اگر مقصود مترجمین ترجمه تحت اللفظی باشد ... و الا اگر مبانی تفسیری بخواهد وارد ترجمه شود (که بیشتر مترجمین که برای مردم ترجمه می کنند مرادشان همین است ) اشکال وارد نیست ...
3) پورباقری جیرندهی : سلام و درود بر شما.

1) : کسی که می پندارد خدا او را در دنیا و آخرت کمک نخواهد کرد پس وسیله ای تهیه کند و با آن خود را به سمت آسمان بالا ببرد سپس آن وسیله را از کار بیندازد تا به زمین سقوط کند (خداوند انسان را کمک می کند و در زمان مرگ، روح او را به سوی آسمان بالا می برد بی آنکه سقوط کرده به زمین برخورد نماید و احساس درد کند وسیله ای که انسان برای بالا بردن خود بکار می برد با روشی که خدا برای اینکار بکار می برد متفاوت است اگر چه هر دو انسان را در ارتفاع می برند اما یکی کید است و دیگری حق) در اینصورت ببیند که آیا اینکار خشم او را فرو می برد.
2) : انسان که به نا امیدی مطلق رسد خودکشی خواهد کرد انسانی که تیغ بر دست دارد اما از زدن رگ خود دو دل است این همان یک قطره امید است که از انهمه جهل و سیاهی قلب بالا تر است و ان انسان را از زدن رگ باز میدارد

1) احمدی فقیه : سلام و درود
(مَنْ کانَ یَظُنُّ)
نقد: در این آیه (کان + مضارع فعل مورد نظر) به کار رفته است. بنابراین فعل مورد نظر، از نظر زمانی، معادل با فعل ماضی استمراری در زبان پارسی می‌باشد.
مترجمان باید فعل (یَظُنُّ) را به صورت ماضی استمراری ترجمه نمایند، که اکثرا مورد توجه قرار نگرفته است، زیرا در ترجمه (یَظُنُّ) از فعل مضارع استفاده نموده‌اند. حال آنکه معنای آیه چنین است:
«هر که می‌پنداشت»
به ترجمه آقای صفوی مراجعه شود.

1) : با توجه به آیه قبلی در این سوره(آیه۱۴)هیچ کاری بدون اذن خداوند صورت نمی پذیرد،پس هرکسی که می گوید هرگز او(پیامبر(ص)) را در دنیا و آخرت یاری نمی کند به قول معروف برود به آسمان و زمین بیاید آن کاری را که خداوند بخواهد صورت پذیرد همان می شود و از دست بشر کاری ساخته و اینکه از خدا غافل باشد انسان روی آرامش را نمیبیند.