● حاجيه تقي زاده فانيد -
تفسیر اثنا عشری
لَقَد خَلَقنَا الإِنسان‌َ فِی کَبَدٍ (4)
لَقَد خَلَقنَا الإِنسان‌َ: (جواب قسم) هر آینه به تحقیق ما آفریدیم انسان را، فِی کَبَدٍ: در سختی و رنج.
1- شبهه نیست که آدمی به انواع رنج و زحمت گرفتار است در ابتدا و انتها، از ظلمت رحم و ضیق آن، تولد و رضاع و فطام و معاش و تکالیف شرعیه و موت و بعث و حساب و عقاب و غیر آن از سایر مصائب دنیا و شدائد آخرت.
2- نزد إبن عباس «کبد» به معنی استوا و استقامت است یعنی آفریدیم آدمی را منتصب القامه و ایستاده بر هر دو پای خود، بر خلاف حیوانات دیگر که آنها به روی افتاده راه میروند.
3- نزد بعضی مراد به کبد، شدت امر و نهی است. یعنی ما آدمی را خلق کردیم برای آنکه متعبد شده در عبادات شاقّه تا بداند که دنیا دار مشقّت و محنت است و بهشت دار ریاض و نعمت.
[ نظرات / امتیازها ]
نظری ثبت نشده است.
نظر شما ثبت شد و بعد از تائید داوران بر روی سایت قرار می گیرد.
» تفسیر خسروی
- حقّا که ما انسانرا در تعب و رنج و سختی آفریدیم (مصائب دنیا و شدائد آخرت را باید تحمل کند (از إبن عباس و سعید بن جبیر و حسن) و بقولی خلقی خداوند نیافریده است که مانند آدمیزاد با مشقات و سختیها دست بگریبان باشد و معذلک او ضعیفترین مخلوقات است.
و بقولی کبد یعنی استواء و استقامت یعنی انسان بر دو پا راست ایستاده است و سایر جانوران برو و بر چهار پا راه میروند- و بقولی مقصود شدت امر و نهی است یعنی او را خلق کردیم که ما را بعبادات شاقه پرستش کند در سرما غسل کند و در دل شب از خواب برای نماز برخیزد و برخلاف هوای نفس کار کند و بداند که دنیا دار کبد و مشقت است و بهشت دار راحت و نعمت.
[ نظرات / امتیازها ]
1)
: یکی از برداشت های آزاد بنده از این آیه این است که:
انسان زاده رنج است؛ همانطور که جسم مادی انسان در رنج آفریده می شود، انسانیت انسان و فرهیختگی و فرزانگی او نیز از دل رنج و تحمل دوره صیروریت زاییده می شود.همچنین است تمام زایش ها و آفرینندگی ها و یسرهای مادی و معنوی که از دل عسر ها بیرون می آید،
2)
: سلام برداشتم از کبد همان رنج است نه درد اعتقاد دارم بین درد و رنج فرق وجود دارد درد مفهومی است اکه انسان با فیزیک بدنی درک میکند ولی رنج نوعی آزار روحی است و چون خداوند صلح کل است رنج به تبیر دیگر همان امید است و رنج انگیزه حرکت است مثل امید پس فکر میکنم یا چنین می فهمم رنج همان امیدی است که با سختی و تلاش بدست می آید
نظر شما ثبت شد و بعد از تائید داوران بر روی سایت قرار می گیرد.
» تفسیر راهنما
1 - خداوند، آفریننده انسان ها است.
لقد خلقنا الإنسـن فى کبد
2 - انسان موجودى فرو رفته در سختى و رنج
لقد خلقنا الإنسـن فى کبد
«کبد» به معناى مشقت است. (مفردات راغب)
3 - خداوند، با سوگند به شهر مکه و حضرت ابراهیم و اسماعیل(ع)، برآمیخته بودن زندگانى انسان با رنج و سختى، تأکید کرده است.
لا أُقسم ... لقد خلقنا الإنسـن فى کبد
این آیه، جواب قسم هایى است که در آیات پیشین آمده بود.
4 - انسان، آفریده اى راست قامت و داراى اعتدال و به دور از هرگونه افراط و تفریط
لقد خلقنا الإنسـن فى کبد
برخى از اهل لغت، «کبد» را به معناى استوا و استقامت دانسته و برخى دیگر آن را، راست قامت معنا کرده اند. (لسان العرب)
[ نظرات / امتیازها ]
نظری ثبت نشده است.
نظر شما ثبت شد و بعد از تائید داوران بر روی سایت قرار می گیرد.
» تفسیرآسان
لَقَد خَلَقنَا الإِنسان‌َ فِی کَبَدٍ
اینکه آیه شریفه جواب سوگندی میباشد که در آیه (1 و 3) یاد شده است. کلمه (کَبَدٍ) بر وزن فرس همانطور که در بحث لغت معنی گفته شد به معنای رنج و مشقت فراوان میباشد. یعنی سوگند به مکه و حضرت آدم و پیامبرانی که از او به وجود آمدند ما یقینا انسانرا در رنج و زحمت آفریدیم. جالب توجه اینکه لفظ (فِی) که در آیه است برای ظرفیت و احاطه داشتن بر چیزی است. یعنی همانطور که ظرف بر مظروف خود مثلا نظیر چیزی که در میان دریا باشد احاطه دارد رنج و مشقت دنیوی هم که بمنزله ظرف میباشد بر مظروف خود که انسان است احاطه خواهد داشت.
عبارت حضرت علی بن أبی طالب علیه السّلام در آغاز خطبه- 224- نهج البلاغه اینکه آیه را‌تفسیر میکند و میفرماید:
دار بالبلاء محفوفة، و بالغدر معروفة.
یعنی اینکه دنیا خانه‌ای است که بلاء و محنت اطراف آنرا فراگرفته است. و اینکه دنیا به بی‌وفائی و پیمان‌شکنی معروف میباشد
[ نظرات / امتیازها ]
نظری ثبت نشده است.
نظر شما ثبت شد و بعد از تائید داوران بر روی سایت قرار می گیرد.
» تفسیرهدایت
[4] اگر چیزی به وزن پنج کیلوگرم را با خود حمل کنی، و گمان کنی که ده کیلوگرم است، یا گمان کنی که سه کیلوگرم، در کدام یک از دو فرض بار را آسانتر حمل می‌کنی!؟ چنین است در آن هنگام که با زندگی مواجه باشی و آن را همچون بالا رفتن از کوهی بلند تصوّر کنی. به سهولت بر آن غالب می‌شوی، و اینکه به عکس آن است که تصور کنی به یک سفر جهانگردی پرداخته‌ای.
قرآن کریم از ما می‌خواهد که حقیقت زندگی را بشناسیم، و به تراز آن ارتقا پیدا کنیم، چه آن، برای دین و دنیای ما، بهتر از اینکه است که به خاطر راحتی از آن بگریزیم. قرآن تو را چندان نیرومند می‌خواهد تا هیچ باری بر تو سنگینی نکند، و نمی‌خواهد که پیوسته در صدد یافتن بار سبک باشی که گاه به آن دسترس پیدا نمی‌کنی ... آیا اینکه گفته خداوند متعال را نخوانده‌ای که:
یا أَیُّهَا الإِنسان‌ُ إِنَّک‌َ کادِح‌ٌ إِلی رَبِّک‌َ کَدحاً فَمُلاقِیه‌ِ. چرا. و همه زندگی آدمی کدح و تلاش است مگر آن که از آن غفلت ورزد و به تلاش و کوشش سخت‌تر بگریزد، و بر دشواریهای آن غالب شود تا آن که به اینکه اعتراف نکند که دشواری و صعوبتی وجود دارد.
«لَقَد خَلَقنَا الإِنسان‌َ فِی کَبَدٍ- آدمی را در رنج و برای رنج آفریدیم.»
و چگونه می‌شود از چیزی گریخت که جزئی از حیثیت و حتی وجود آدمی است، چه بخواهیم و چه نخواهیم!؟ نیز گفته‌اند که کبد به معنی سختی و رنجوری است.
خود هستی عبارت از یک سلسله پیروزیهای علیه نیستی است، مگر وجود نوری نیست که به هر چیز واقعیت می‌بخشد! چنان تصور کن که نور عبارت از ذراتی پیوسته به یکدیگر است، پس اگر متوقف شود چیزی جز تاریکی بر جای نمی‌ماند.
زندگی به نوبه خود عبارت از یک سلسله از مبارزات علیه مرگ است، آن نیز نوری تجدید شونده است که نتیجه عمل میلیونها عامل همزمان است که چون بعضی از آنها مفقود شود، خود نابود خواهد شد.
به همین گونه زندگی هر یک از ما مبارزه‌ای با طبیعت است، آیا می‌دانی چند میلیارد سلول در مراحل زندگی برای از بین بردن جان تو مورد حمله‌ات قرار داده‌اند، و چند بار در معرض مرگ قرار گرفته‌ای و خدا تو را از آن نجات داده است! و حتی در تراز آشکار انسان را در کبد می‌یابیم: در تاریکی زهدان برای بقا مبارزه میکند، و در هنگام ولادت با بزرگترین چالشها مواجه می‌شود، و حتی ساعت زادن را به ساعت مرگ تشبیه کرده‌اند، و آدمی در کودکی از گرسنگی و تشنگی و درد و رو به رو شدن با خطرها رنج فراوان تحمل میکند، آیا چند درصد مرگ اطفال در کشورهای رو به رشد بالاترین و در غیر آن بالا نیست!؟ کودکی را که در حال فرا گرفتن عمل راه رفتن است تماشا کن و ببین که چگونه گام بر می‌دارد و چگونه می‌افتد، و ملاحظه کن که در وقت یاد گرفتن لغات و کلمات با چه دشواریها رو به رو است، و هنگامی که می‌خواهد پدر و مادر را‌‌برای فراهم آوردن چیزی که مورد علاقه او است راضی کند، چه اندازه تلاش میکند و می‌گرید. اینکه همه گوشه‌هایی از رنج و تلاش کودک است. اما تحمل رنج بزرگسالان پایانی ندارد، زیرا که آدمی صاحب شعور و بلند پرواز آفریده شده است، و عقل و شعور وسیله جلب درد و رنج و بلند پروازی پیمودن راه تحمل رنج و سختی است، و همین عامل است که آدمی را از دیگر موجودات زنده متمایز می‌سازد، و در اینکه باره از امام حسن مجتبی- علیه السلام- روایت شده است که گفت:
«آفریده‌ای را نمی‌شناسم که درباره کارها به اندازه آدمی متحمل درد و رنج شود، از تنگیهای دنیا و سختیهای آخرت هر دو رنج می‌برد».«4
[ نظرات / امتیازها ]
1)
: این قسمت عالی بود:
عقل و شعور وسیله جلب درد و رنج و بلند پروازی پیمودن راه تحمل رنج و سختی است، و همین عامل است که آدمی را از دیگر موجودات زنده متمایز می‌سازد، و در اینکه باره از امام حسن مجتبی- علیه السلام- روایت شده است که گفت:
«آفریده‌ای را نمی‌شناسم که درباره کارها به اندازه آدمی متحمل درد و رنج شود، از تنگیهای دنیا و سختیهای آخرت هر دو رنج می‌برد»
نظر شما ثبت شد و بعد از تائید داوران بر روی سایت قرار می گیرد.
● مسعود ورزيده -
تدبرقران
و اما جواب قسم: لَقَدْ خَلَقْنَا الإنْسَانَ فِی کَبَدٍ (۴)
«کبد»: رنج وسختی
به تحقیق ما آفریدیم انسان را در رنج وسختی.
[ نظرات / امتیازها ]
نظری ثبت نشده است.
نظر شما ثبت شد و بعد از تائید داوران بر روی سایت قرار می گیرد.
» تفسیر نمونه جلد 27 صفحه 10
به چیزى مى پردازد که هدف نهائى این سوگندها است ، مى فرماید مسلما ما انسان را در رنج آفریدیم (لقد خلقنا الانسان فى کبد).
((کبد)) به گفته طبرسى در مجمع البیان در اصل به معنى شدت است ، و لذا هنگامى که شیر غلیظ شود ((تکبد اللبن )) مى گویند.
ولى به گفته راغب در مفردات ((کبد)) (بر وزن حسد) به معنى دردى است که عارض کبد انسان (جگر سیاه ) مى شود و سپس به هر گونه مشقت و رنج اطلاق شده است .
ریشه این لغت هر چه باشد مفهوم فعلى آن همان رنج و ناراحتى است .
آرى انسان از آغاز زندگى حتى از آن لحظه اى که نطفه او در قرارگاه رحم واقع مى شود، مراحل زیادى از مشکلات و درد و رنجها را طى مى کند تا متولد شود، و بعد از تولد در دوران طفولیت ، و سپس جوانى ، و از همه مشکلتر دوران پیرى ، مواجه به انواع مشقتها و رنجها است ، و این است طبیعت زندگى دنیا، و انتظار غیر آن داشتن اشتباه است اشتباه ، و به گفته شاعر عرب :
طبعت على کدر و انت تریدها
صفوا عن الاکدار و الاقذار؟
و مکلف الایام ضد طباعها
متطلب فى الماء جدوة نار!
طبیعت جهان بر کدورت است و تو مى خواهى از هر گونه کدورت و ناپاکى پاک باشد؟
((هر کس دوران جهان را بر ضد طبیعتش بطلبد همچون کسى است که در میان امواج آب شعله آتش جستجو مى کند!))
نگاهى به زندگى انبیاء و اولیاء الله نیز نشان مى دهد که زندگى این گلهاى سرسبد آفرینش نیز با انواع ناملائمات و درد و رنجها قرین بود، هنگامى که دنیا براى آنها چنین باشد، وضع براى دیگران روشن است .
و اگر افراد یا جوامعى را مى بینیم که به ظاهر درد و رنجى ندارند یا بر - اثر مطالعات سطحى ما است ، و لذا وقتى نزدیکتر مى شویم به عمق درد و رنجهاىهمین صاحبان زندگى مرفه آشنا مى گردیم ، و یا اینکه براى مدتى محدود و زمانى استثنائى است که قانون کلى جهان را بر هم نمى زند.
[ نظرات / امتیازها ]
نظری ثبت نشده است.
نظر شما ثبت شد و بعد از تائید داوران بر روی سایت قرار می گیرد.
● عبد بائس -
تفسیر مجمع البیان
در تفسیر آیه چند نظر آمده است:
1 - به باور گروهى از مفسران پیشین از جمله «ابن عباس» و «سعید بن جبیر» و....منظور این است که: ما انسان را در درون رنج و سختى آفریدیم، و او رنجهاى دنیا و گرفتارىهاى آخرت را با هم به دوش مىکشد.
به همین دلیل هم گفته اند: فرزند آدم همواره رنج و سختىهارا به دوش مىکشد و با آنها مبارزه مىکند تا جهان را بدرود گوید.
2 - اما به باور گروهى آیه به رنجهاى گوناگون انسان از آعازین لحظات زندگى تا پایان آن اشاره دارد و نشان مى دهد که انسان مراحل گوناگونى از رنجها و دردها و مشکلات را از دوران باردارى، زادن و به دنیاآوردن کودک، دوران شیرخوارگى، جداکردن از شیر مادر، کار و تلاش براى معاش و معاد را به دوش مىکشد و طبیعت زندگى او با رنج درآمیختهاست. خداى فرزانه پدیدهاى بسان انسان پدید نیاورده، چرا که از سویى نا توانترین پدیدههاست، اما از سوى دیگر با پنچه نیرومند خرد و اندیشه بار گران همه رنجها و سختىها را به دوش مىکشد و زندگى را مىسازد!
3 - از دیدگاه گروهى دیگر منظور این است که: ما انسان را به گونهاى آفریدیم که بر روى دو پاى خویش ایستاده، و سربلند راه مىرود، نه بسان حیوانات و جانداران بر روى چهار دست و پا، یا شکم.
4 - از دیدگاه پارهاى آیه به مسئولیتپذیرى انسان اشاره دارد، و روشنگرى مىکند که: ما انسان را هدفمند و هدفدار و با انبوهى از ارشاد و هشدار آفریدیم و اورا به مقررات دینى، عبادى، اجتماعى، اخلاقى، اقتصادى، انسانى، از رعایت نظافت و بهداشت گرفته تا نماز و نیایش، راستى و درستکارى عدالت و پروا و زندگى عادلانه و آزاد منشانه موظف ساختیم، و او باید بداند که این جهان سراى رنج و گرفتارى است و بهشت سراى آرامش و راحتى و نعمت است، و باید براى رسیدن به آن بکوشد.
[ نظرات / امتیازها ]
نظری ثبت نشده است.
نظر شما ثبت شد و بعد از تائید داوران بر روی سایت قرار می گیرد.