1 در این آیه به کیفر دنیوى کافران اشاره شده است که در اینجا مقصود یهودیان هستند؛ یعنى آنان در این جهان گرفتار مشکلات و ناراحتى ها خواهند بود؛ و تاریخ ملت یهود شاهد این مدعاست که در هر مقطع تاریخى برخى زمام داران و اقوام دیگر بر یهودیان مسلط شده و اموال آنان را به آتش کشیده و یا غارت کرده اند و عده اى از آنها را اسیر نموده یا کشته اند

آرى این یکى از آثار کردار ناپسند آنان با پیامبران پیشین، از جمله عیسى علیه السلام است؛ البته این روحیه و رفتار هنوز هم در یهودیان باقى است، ازاین رو کیفر و گرفتارى آنان ادامه دارد

چو بد کردى مباش ایمن ز آفات که واجب شد طبیعت را مکافات

(نظامى)

2 کفر و عناد با رهبران الهى سه پیامد منفى دارد:

الف) گرفتارى و مشکلات در دنیا؛

ب) عذاب شدید در آخرت؛

ج) بى یاور شدن و تنها ماندن

3 کسى که از حق جدا شود، هیچ کس او را یارى نخواهد کرد؛ چرا که حق گرایان از او جدا مى شوند و باطل گرایان وفادار نیستند و در نهایت او را رها مى سازند؛ همان طور که در آخرت نیز کسى شفاعت او را نخواهد کرد و تنها خواهدماند [ نظرات / امتیازها ]