این آیه شریفه در افاده چند نکته صریح است: اول اینکه: با آل فرعون این طور معامله مىشود که اول آنان را بر آتش عرضه مىکنند، و سپس آنان را در آن داخل مىکنند و این هم پیداست که داخل آتش شدن سختتر است، از اینکه انسان را بر آتش عرضه کنند. نکته دوم اینکه: عرضه آنان بر آتش قبل از روز قیامت است که در آن روز دوزخیان را داخل دوزخ مىکنند. پس معلوم مىشود عرضه کردن آل فرعون بر آتش، در عالمى قبل از عالم قیامت صورت مىگیرد، و آن عالم برزخ است که فاصله بین دنیا و آخرت است. نکته سوم اینکه شکنجه در برزخ با شکنجه در قیامت به وسیله یک چیز صورت مىگیرد، آنهم آتش است، چیزى که هست اهل برزخ از دور از آتش رنج مىبرند، و اهل قیامت در داخل آن قرار مىگیرند.
توضیح : در اینکه فرمود: «غُدُوًّا وَ عَشِیًّا» اشاره است به اینکه عرضه کفار بر آتش پشت سر هم واقع مىشود، و لا ینقطع ادامه مىیابد. و اى بسا این استفاده هم بشود، که اهل برزخ از آنجا که به کلى از دنیا منقطع نشدهاند، مانند اهل دنیا صبح و شام دارند.
و در عبارت «وَ یَوْمَ تَقُومُ السَّاعَةُ أَدْخِلُوا» به منظور کوتاهگویى چیزى حذف شده و تقدیر آن «و یوم تقوم الساعة قیل ادخلوا آل فرعون اشد العذاب» است.
از ظاهر سیاق برمىآید که آیه 46 مىخواهد کلمه «سوء العذاب» (غافر/45) را معنا کند، نه اینکه جملهاى نو و ابتدایى باشد.
[ بستن توضیحات ]