اقسانه سنائی

مسرقین در سوره یس چه کسانی هستند؟

محمد مهدی شاه آبادی (داور) : چنین واژه ای در سوره یس وجود ندارد

مهمان

در کدام سوره و آیه قرآن به سقایی حضرت عباس اشاره می کند. با تشکر

محمد مهدی شاه آبادی (داور) : اطلاعی ندارم

مهمان

با سلام.چند وقتی است شروع به خواندن قران و معنی آن کردم.ولی یک سوال خیلی ذهنم رو مشغول کرده.البته هنوز کل قران رو نخوندم و شاید دارم زود قضاوت میکنم.ولی دوست دارم زودتر به جواب برسم.
چرا خداوند در قران به طور مستقیم خطاب به زنان و دختران آیاتی نازل نکرده؟و اگر هم آیاتی هست برای مثال به پیامبر (ص)فرموده به زنان و دختران خود بگو... ، یا از این قبیل موارد؟؟؟حتی در سوره نساء. برای مثال چرا در سوره نساء آیه 23 خداوند خطاب به مردان گفته ازدواج با مادر و خواهر و ...بر شما حرام شد.وچرا خطاب به زن نگفته ازدواج با پدر و برادر و...بر شما حرام شد؟
میدونم که خداوند در نزول هرکدوم از ایاتش حکمتی پنهان است. ولی این سوال واقعا ذهنم رو درگیر کرده. ممنون میشم راهنماییم کنید.

محمد مهدی شاه آبادی (داور) : با سلام
اصل اصلی در قرآن برای ارزش مندی و مرتبه و مقام حقیقی انسان ها در نزد خدا «تقوا» است و این ربطی به نژاد و قوم و جنسیت و ... ندارد:
یا أَیُّهَا النَّاسُ إِنَّا خَلَقْناکُمْ مِنْ ذَکَرٍ وَ أُنْثى‏ وَ جَعَلْناکُمْ شُعُوباً وَ قَبائِلَ لِتَعارَفُوا إِنَّ أَکْرَمَکُمْ عِنْدَ اللَّهِ أَتْقاکُمْ إِنَّ اللَّهَ عَلیمٌ خَبیرٌ (حجرات، 13)
اى مردم، ما شما را از مرد و زنى آفریدیم، و شما را ملّت ملّت و قبیله قبیله گردانیدیم تا با یکدیگر شناسایى متقابل حاصل کنید. در حقیقت ارجمندترین شما نزد خدا پرهیزگارترین شماست. بى‏تردید، خداوند داناى آگاه است.
در قرآن آیاتی که با «یا ایها الذین آمنوا...» آغاز شده اند همگی خطاب به مردان و زنان مومن، هر دو، هستند مگر با قرینه خاصی متوجه شویم آن آیه اختصاص به مردان مومن دارد و این از ویژگی های زبان عربی است که اولاً به خلاف زبان فارسی کلمات و افعال مرد و زن دارند و ثانیاً در زمان خطاب به یک جمع که هم مردان و هم زنان وجود دارند، افعال و کلمات را به با کلمات مربوط به مردان بیان می کنند و این ربطی به برتری مردان بر زنان ندارد.
به علاوه:
• الف) در مواردی به تفصیل زنان مومن را نیز در کنار مردان ذکر می کند:
1. مَنْ عَمِلَ صالِحاً مِنْ ذَکَرٍ أَوْ أُنْثى‏ وَ هُوَ مُؤْمِنٌ فَلَنُحْیِیَنَّهُ حَیاةً طَیِّبَةً وَ لَنَجْزِیَنَّهُمْ أَجْرَهُمْ بِأَحْسَنِ ما کانُوا یَعْمَلُونَ (نحل،97)
هر کس -از مرد یا زن- کار شایسته کند و مؤمن باشد، قطعاً او را با زندگى پاکیزه‏اى، حیاتِ [حقیقى‏] بخشیم، و مسلماً به آنان بهتر از آنچه انجام مى‏دادند پاداش خواهیم داد.

2. وَعَدَ اللَّهُ الْمُؤْمِنینَ وَ الْمُؤْمِناتِ جَنَّاتٍ تَجْری مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ خالِدینَ فیها وَ مَساکِنَ طَیِّبَةً فی‏ جَنَّاتِ عَدْنٍ وَ رِضْوانٌ مِنَ اللَّهِ أَکْبَرُ ذلِکَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظیمُ (توبه،72)
خداوند به مردان و زنان با ایمان باغهایى وعده داده است که از زیر [درختان‏] آن نهرها جارى است. در آن جاودانه خواهند بود، و [نیز] سراهایى پاکیزه در بهشتهاى جاودان [به آنان وعده داده است‏] و خشنودى خدا بزرگتر است. این است همان کامیابى بزرگ.

3. إِنَّ الْمُسْلِمینَ وَ الْمُسْلِماتِ وَ الْمُؤْمِنینَ وَ الْمُؤْمِناتِ وَ الْقانِتینَ وَ الْقانِتاتِ وَ الصَّادِقینَ وَ الصَّادِقاتِ وَ الصَّابِرینَ وَ الصَّابِراتِ وَ الْخاشِعینَ وَ الْخاشِعاتِ وَ الْمُتَصَدِّقینَ وَ الْمُتَصَدِّقاتِ وَ الصَّائِمینَ وَ الصَّائِماتِ وَ الْحافِظینَ فُرُوجَهُمْ وَ الْحافِظاتِ وَ الذَّاکِرینَ اللَّهَ کَثیراً وَ الذَّاکِراتِ أَعَدَّ اللَّهُ لَهُمْ مَغْفِرَةً وَ أَجْراً عَظیماً (35احزاب،)
مردان و زنان مسلمان، و مردان و زنان با ایمان، و مردان و زنان عبادت‏پیشه، و مردان و زنان راستگو، و مردان و زنان شکیبا، و مردان و زنان فروتن، و مردان و زنان صدقه‏دهنده، و مردان و زنان روزه‏دار، و مردان و زنان پاکدامن، و مردان و زنانى که خدا را فراوان یاد مى‏کنند، خدا براى [همه‏] آنان آمرزشى و پاداشى بزرگ فراهم ساخته است.

4. لِیُعَذِّبَ اللَّهُ الْمُنافِقینَ وَ الْمُنافِقاتِ وَ الْمُشْرِکینَ وَ الْمُشْرِکاتِ وَ یَتُوبَ اللَّهُ عَلَى الْمُؤْمِنینَ وَ الْمُؤْمِناتِ وَ کانَ اللَّهُ غَفُوراً رَحیماً (73احزاب)
[آرى، چنین است‏] تا خدا مردان و زنان منافق، و مردان و زنان مشرک را عذاب کند و توبه مردان و زنان با ایمان را بپذیرد، و خدا همواره آمرزنده مهربان است.

5. لِیُدْخِلَ الْمُؤْمِنینَ وَ الْمُؤْمِناتِ جَنَّاتٍ تَجْری مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ خالِدینَ فیها وَ یُکَفِّرَ عَنْهُمْ سَیِّئاتِهِمْ وَ کانَ ذلِکَ عِنْدَ اللَّهِ فَوْزاً عَظیماً (فتح، 5)
تا مردان و زنانى را که ایمان آورده‏اند در باغهایى که از زیر [درختان‏] آن جویبارها روان است، درآوَرَد و در آن جاویدان بدارد، و بدیهایشان را از آنان بزداید؛ و این [فرجام نیک‏] در پیشگاه خدا کامیابى بزرگى است.

6. یَوْمَ تَرَى الْمُؤْمِنینَ وَ الْمُؤْمِناتِ یَسْعى‏ نُورُهُمْ بَیْنَ أَیْدیهِمْ وَ بِأَیْمانِهِمْ بُشْراکُمُ الْیَوْمَ جَنَّاتٌ تَجْری مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ خالِدینَ فیها ذلِکَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظیمُ (12حدید،)
آن روز (روز قیامت) که مردان و زنان مؤمن را مى‏بینى که نورشان پیشاپیششان و به جانب راستشان دوان است. [به آنان گویند:] «امروز شما را مژده باد به باغهایى که از زیر [درختان‏] آن نهرها روان است؛ در آنها جاودانید. این است همان کامیابى بزرگ.

7. وَ الْمُؤْمِنُونَ وَ الْمُؤْمِناتُ بَعْضُهُمْ أَوْلِیاءُ بَعْضٍ یَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَ یَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْکَرِ وَ یُقیمُونَ الصَّلاةَ وَ یُؤْتُونَ الزَّکاةَ وَ یُطیعُونَ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ أُولئِکَ سَیَرْحَمُهُمُ اللَّهُ إِنَّ اللَّهَ عَزیزٌ حَکیمٌ (توبه، 71)
مردان و زنان با ایمان، دوستان یکدیگرند، که به کارهاى پسندیده وا مى‏دارند، و از کارهاى ناپسند باز مى‏دارند، و نماز را بر پا مى‏کنند و زکات مى‏دهند، و از خدا و پیامبرش فرمان مى‏برند. آنانند که خدا به زودى مشمول رحمتشان قرار خواهد داد، که خدا توانا و حکیم است.
پس از فتح مکه برای مسلمانان که بدون جنگ انجام شد، خداوند می فرماید:
8. وَ لَوْ لا رِجالٌ مُؤْمِنُونَ وَ نِساءٌ مُؤْمِناتٌ لَمْ تَعْلَمُوهُمْ أَنْ تَطَؤُهُمْ فَتُصیبَکُمْ مِنْهُمْ مَعَرَّةٌ بِغَیْرِ عِلْمٍ لِیُدْخِلَ اللَّهُ فی‏ رَحْمَتِهِ مَنْ یَشاءُ لَوْ تَزَیَّلُوا لَعَذَّبْنَا الَّذینَ کَفَرُوا مِنْهُمْ عَذاباً أَلیماً (فتح25)
و اگر [در مکّه‏] مردان و زنان با ایمانى نبودند که [ممکن بود] بى‏آنکه آنان را بشناسید، ندانسته پایمالشان کنید و تاوانشان بر شما بماند [فرمان حمله به مکّه مى‏دادیم‏] تا خدا هر که را بخواهد در جوار رحمت خویش درآورد. اگر [کافر و مؤمن‏] از هم متمایز مى‏شدند، قطعاً کافران را به عذاب دردناکى معذّب مى‏داشتیم.

9. إِنَّ الَّذینَ فَتَنُوا الْمُؤْمِنینَ وَ الْمُؤْمِناتِ ثُمَّ لَمْ یَتُوبُوا فَلَهُمْ عَذابُ جَهَنَّمَ وَ لَهُمْ عَذابُ الْحَریقِ (بروج،10)
کسانى که مردان و زنان مؤمن را آزار کرده و بعد توبه نکرده‏اند، ایشان راست عذاب جهنّم، و ایشان راست عذاب سوزان.
 ب) همچنین در مورد برخی احکام، به طور خاص، زنان مومن را در کنار مردان مومن ذکر میکند:
1. وَ ما کانَ لِمُؤْمِنٍ وَ لا مُؤْمِنَةٍ إِذا قَضَى اللَّهُ وَ رَسُولُهُ أَمْراً أَنْ یَکُونَ لَهُمُ الْخِیَرَةُ مِنْ أَمْرِهِمْ وَ مَنْ یَعْصِ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ فَقَدْ ضَلَّ ضَلالاً مُبیناً (احزاب، 36)
و هیچ مرد و زن مؤمنى را نرسد که چون خدا و فرستاده‏اش به کارى فرمان دهند، براى آنان در کارشان اختیارى باشد؛ و هر کس خدا و فرستاده‏اش را نافرمانى کند قطعاً دچار گمراهىِ آشکارى گردیده است.

2. لَوْ لا إِذْ سَمِعْتُمُوهُ ظَنَّ الْمُؤْمِنُونَ وَ الْمُؤْمِناتُ بِأَنْفُسِهِمْ خَیْراً وَ قالُوا هذا إِفْکٌ مُبینٌ (نور، 12)
چرا هنگامى که آن [بهتان‏] را شنیدید، مردان و زنان مؤمن گمان نیک به خود نبردند و نگفتند: «این بهتانى آشکار است»؟
 ج) در مورد برخی احکام اختصاصی زنان، فقط زنان ذکر شده اند:
1. انَّ الَّذینَ یَرْمُونَ الْمُحْصَناتِ الْغافِلاتِ الْمُؤْمِناتِ لُعِنُوا فِی الدُّنْیا وَ الْآخِرَةِ وَ لَهُمْ عَذابٌ عَظیمٌ (نور، 23)
بى‏گمان، کسانى که به زنان پاکدامنِ بى‏خبر [از همه جا] و با ایمان نسبت زنا مى‏دهند، در دنیا و آخرت لعنت شده‏اند، و براى آنها عذابى سخت خواهد بود.

2. یا أَیُّهَا النَّبِیُّ إِذا جاءَکَ الْمُؤْمِناتُ یُبایِعْنَکَ عَلى‏ أَنْ لا یُشْرِکْنَ بِاللَّهِ شَیْئاً وَ لا یَسْرِقْنَ وَ لا یَزْنینَ وَ لا یَقْتُلْنَ أَوْلادَهُنَّ وَ لا یَأْتینَ بِبُهْتانٍ یَفْتَرینَهُ بَیْنَ أَیْدیهِنَّ وَ أَرْجُلِهِنَّ وَ لا یَعْصینَکَ فی‏ مَعْرُوفٍ فَبایِعْهُنَّ وَ اسْتَغْفِرْ لَهُنَّ اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحیمٌ (ممتحنه،12)
اى پیامبر، چون زنان باایمان نزد تو آیند که [با این شرط] با تو بیعت کنند که چیزى را با خدا شریک نسازند، و دزدى نکنند، و زنا نکنند، و فرزندان خود را نکشند، و بچه‏هاى حرامزاده‏اى را که پس‏انداخته‏اند با بُهتان [و حیله‏] به شوهر نبندند، و در [کار] نیک از تو نافرمانى نکنند، با آنان بیعت کن و از خدا براى آنان آمرزش بخواه، زیرا خداوند آمرزنده مهربان است.
 د) در مورد احکام مربوط به خانواده، به دلیل اینکه مرد اداره خانه را برعهده دارد و حق طلاق برای مرد است، مردان مخاطب آیه قرار گرفته اند و البته در عین حال تأکید شده که باید با زنان به عدالت و نیکویی رفتار کنند:
1. یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا إِذا نَکَحْتُمُ الْمُؤْمِناتِ ثُمَّ طَلَّقْتُمُوهُنَّ مِنْ قَبْلِ أَنْ تَمَسُّوهُنَّ فَما لَکُمْ عَلَیْهِنَّ مِنْ عِدَّةٍ تَعْتَدُّونَها فَمَتِّعُوهُنَّ وَ سَرِّحُوهُنَّ سَراحاً جَمیلاً (احزاب، 49)
اى کسانى که ایمان آورده‏اید، اگر زنان مؤمن را به نکاح خود درآوردید، آنگاه پیش از آنکه با آنان همخوابگى کنید، طلاقشان دادید، دیگر بر عهده آنها عده‏اى که آن را بشمارید، نیست؛ پس مَهْرشان را بدهید و خوش و خرّم آنها را رها کنید.

2. وَ إِذا طَلَّقْتُمُ النِّساءَ فَبَلَغْنَ أَجَلَهُنَّ فَأَمْسِکُوهُنَّ بِمَعْرُوفٍ أَوْ سَرِّحُوهُنَّ بِمَعْرُوفٍ وَ لا تُمْسِکُوهُنَّ ضِراراً لِتَعْتَدُوا وَ مَنْ یَفْعَلْ ذلِکَ فَقَدْ ظَلَمَ نَفْسَهُ وَ لا تَتَّخِذُوا آیاتِ اللَّهِ هُزُواً وَ اذْکُرُوا نِعْمَتَ اللَّهِ عَلَیْکُمْ وَ ما أَنْزَلَ عَلَیْکُمْ مِنَ الْکِتابِ وَ الْحِکْمَةِ یَعِظُکُمْ بِهِ وَ اتَّقُوا اللَّهَ وَ اعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ بِکُلِّ شَیْ‏ءٍ عَلیمٌ (بقره، 231)
و چون زنان را طلاق گفتید، و به پایان عدّه خویش رسیدند، پس بخوبى نگاهشان دارید یا بخوبى آزادشان کنید. و[لى‏] آنان را براى [آزار و] زیان رساندن [به ایشان‏] نگاه مدارید تا [به حقوقشان‏] تعدّى کنید. و هر کس چنین کند، قطعاً بر خود ستم نموده است. و آیات خدا را به ریشخند مگیرید، و نعمت خدا را بر خود و آنچه را که از کتاب و حکمت بر شما نازل کرده و به [وسیله‏] آن به شما اندرز مى‏دهد، به یاد آورید؛ و از خدا پروا داشته باشید، و بدانید که خدا به هر چیزى داناست.

3. وَ إِذا طَلَّقْتُمُ النِّساءَ فَبَلَغْنَ أَجَلَهُنَّ فَلا تَعْضُلُوهُنَّ أَنْ یَنْکِحْنَ أَزْواجَهُنَّ إِذا تَراضَوْا بَیْنَهُمْ بِالْمَعْرُوفِ ذلِکَ یُوعَظُ بِهِ مَنْ کانَ مِنْکُمْ یُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَ الْیَوْمِ الْآخِرِ ذلِکُمْ أَزْکى‏ لَکُمْ وَ أَطْهَرُ وَ اللَّهُ یَعْلَمُ وَ أَنْتُمْ لا تَعْلَمُونَ (بقره، 232)
و چون زنان را طلاق گفتید، و عدّه خود را به پایان رساندند، آنان را از ازدواج با همسران [سابق‏] خود، چنانچه بخوبى با یکدیگر تراضى نمایند، جلوگیرى مکنید. هر کس از شما به خدا و روز بازپسین ایمان دارد، به این [دستورها] پند داده مى‏شود. [مراعات‏] این امر براى شما پربرکت‏تر و پاکیزه‏تر است، و خدا مى‏داند و شما نمى‏دانید.

4. یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا لا یَحِلُّ لَکُمْ أَنْ تَرِثُوا النِّساءَ کَرْهاً وَ لا تَعْضُلُوهُنَّ لِتَذْهَبُوا بِبَعْضِ ما آتَیْتُمُوهُنَّ إِلاَّ أَنْ یَأْتینَ بِفاحِشَةٍ مُبَیِّنَةٍ وَ عاشِرُوهُنَّ بِالْمَعْرُوفِ فَإِنْ کَرِهْتُمُوهُنَّ فَعَسى‏ أَنْ تَکْرَهُوا شَیْئاً وَ یَجْعَلَ اللَّهُ فیهِ خَیْراً کَثیراً (نساء، 19)
اى کسانى که ایمان آورده‏اید، براى شما حلال نیست که زنان را به اکراه ارث برید؛ و آنان را زیر فشار مگذارید تا بخشى از آنچه را به آنان داده‏اید [از چنگشان به در] بَرید، مگر آنکه مرتکب زشتکارى آشکارى شوند، و با آنها بشایستگى رفتار کنید؛ و اگر از آنان خوشتان نیامد، پس چه بسا چیزى را خوش نمى‏دارید و خدا در آن مصلحت فراوان قرار مى‏دهد.

مهمان

طبق ایه 82 سوره نسا با توجه به مفهوم مخالف ایه اگر قران از نزد خدا باشد ایا اختلاف کم در ان وجود دارد؟

محمد مهدی شاه آبادی (داور) : کثیر صفت اختلاف است و وصف، مفهوم ندارد.
پس مفهوم گیری از آیه به این شکل که: اگر از نزد خدا بود اختلاف غیرکثیر داشت، غلط است.
تفصیل بحث در کتب اصولی وجود دارد.

مهمان

دختری هستم 34 ساله لیسانس کارمند چهره معمولی خانواده به نسبت متدین
اما هنوز ازدواج نکردم اغلب خواستگاران سنشون پایینتر است و هم کفو نیستیم از نظر فرهنگی و تحصیلات( دیپلم هم ندارند ) و شغل و ....
خیلی از راههایی که برای گشودن بخت گفته شده و رو انجام دادم اما نتیجه ای نگرفتم
لطفا منو راهنمایی کنید

محمد حسین شاه آبادی (داور) : سلام علیکم
شاید در معنای «کفو» اشتباه کرده‌اید. خدا معیارهایی را برای ازدواج در اختیار ما قرار داده است و اگر کسی بر اساس این معیارها عمل کند،‌ علی‌القاعده نباید دچار مشکل بشود. راه‌های باز شدن بخت و... در اولویت خیلی پایین قرار دارند.

بر خدا توکل کنید و به خواستگارانی که از نظر ایمانی (نه صرفا تحصیلات و...) خوب هستند جواب مثبت دهید. مطمئنا خدا شما را کمک خواهد کرد.

الهام

طبق آیات مورد نظر در قرآن کریم خداوند متعال چه کسانی را به کوردلی خطاب مینماید ؟ این سوره در کجا نازل شده و چند آیه دارد ؟

محمد حسین شاه آبادی (داور) : می‌توانید کلمه «عمی» را در بخش جستجو بنویسید و جستجو کنید. خداوند اغلب به منافقین این صفت را نسبت می‌دهد. مانند سوره بقره آیه 18.

zahra izadi

من چرا در وضعیت غیر فعالم نه میتونم نظر بدم نه میتونم توی بحث ترجمه و ... شرکت کنم صفحه ام باز نمیشه میگه در وضعیت غیر فعال هستید تا حالا چند بار ازتون خواستم کمکم کنین اما انگار نه انگار..... لطفا پاسخگو باشید

محمد حسین شاه آبادی (داور) : سلام علیکم
برای این که بتوانیم وضعیت شما را پیگیری کنیم، باید یک ایمیل صحیح بدهید. این ایمیل غلط است و به نظر می‌رسد که چون ایمیل‌تان غلط است نتوانستید درست ثبت نام بفرمایید.

gostambale

آیا روح انسان در زمان محدود شده است؟

محمد سجاد ابراهیمی (داور) : روح انسان محدود به زمان نیست.

sina

اگر کسی نیت کرد روزه نگیرد و نگرفت کفاره اش چقدر میشود و اگر کل رمضان روزه نگرفت کفاره اش چقدر میشود

محمد مهدی شاه آبادی (داور) : کفاره افطار عمدی هر یک روز روزه ماه رمضان این است که یک بنده آزاد کند، یا دو ماه روزه بگیرد (که 31 روز آن باید پشت سر هم باشد)، یا شصت فقیر را سیر کند، یا به هر کدام یک مدّ (که تقریباً ده سیر است) طعام، یعنی گندم یا آرد یا نان یا خرما و مانند اینها بدهد، و چنانچه اینها برایش ممکن نباشد بنابر احتیاط واجب بین تصدق به هر اندازه که می تواند و استغفار جمع نماید، و اگر امکان تصدق نبود استغفار کند، اگرچه یک مرتبه بگوید «استغفرالله» و احتیاط واجب آن است که هر وقت بتواند کفاره بدهد.

مجتبی بختیاری

با سلام
امروز استخاره ایی کردم که خداوند سوره یونس ایه 49 را به من نشان داد
نتیجه خوب یا بد بودن ان را میخواستم

محمد مهدی شاه آبادی (داور) : سلام علیکم
از پاسخ استخاره اطلاعی ندارم