نويسنده : رضا رضائی
کلید واژه :
وفاداری یعنی پایبندی به همه پیمانهایی که به گردن ما است. این پیمانها ممکن است یک قول ساده, تعهد شغلی, پیمان زناشویی و یا عهدنامهای بینالمللی باشد که باید به همه آنها وفا دار بود.
نويسنده : رضا رضائی
کلید واژه :
وقتی بر رفتار و کردار انسانها نگاهی افکنده میشود گاهی اوقات اعمالی مشاهده میگردد که با هدف خلقت انسان و رسیدن به مقصودش و حاضر شدن در برابر خالقش سازگار نیست، این ناسازگاری با هدف خلقت را میتوان گناه و خطا تعبیر کرد. طبق آیات قرآن پیداست که خالق کاینات در وجود هر انسانی خیر و شر نهاده است «فَأَلْهَمَهَا فُجُورَهَا وَتَقْوَاهَا» ترجمه: سپس بدو گناه و تقوا را الهام کرده است (و چاه و راه و حسن و قبح را توسّط عقل و وحی به او نشان داده است).
نويسنده : رضا رضائی
کلید واژه :
از نگاه قرآن و احادیث اسلامی، جوانی؛ بهار زندگی و بهترین فرصت برای خود سازی و سازندگی است. این فرصت به قدری ارزشمند است که در قیامت حسابرسی جداگانه از ایام عمر دارد. اما کمتر جوانی است که تا خزان پیریاش فرا نرسد ارزش بهار جوانی را آن گونه که شایسته است بشناسد.
نويسنده : رضا رضائی
کلید واژه :
حُبُّ الدّنیا یُفسدُ العقلَ و یُصمُّ القلبَ عن سِماعِ الحکمةِ؛ دنیا دوستی عقل را فاسد میکند و قلب را از شنیدن حکمت کر میسازد [و نمیگذارد آوای حکمت به گوشش برسد و آنچنانکه خدا میخواهد تصمیم بگیرد.]
نويسنده : رضا رضائی
کلید واژه :
در روایت آموزندهای آمده است: شخصی از امیرالمؤمنین امام علی (علیهالسلام) سؤال کرد که چرا من از شب خیزی و از خواندن نافله سحر محرومم؟ امیرالمؤمنین جواب خیلی سادهای داد، فرمود: «انت رجل قد قیدتک ذنوبک؛ مردی هستی که گناهانت، دست و پایت را به غل و زنجیر بستهاند، نمیگذارند بلند شوی.» این خیلی عجیب است و خود یک حقیقتی است. «محرومم» معنایش این است که نه فقط بیدار نمیشوم، بیدار هم که بشوم نمیتوانم بلند شوم. فرمود : یک غل و زنجیر نامرئی به دست و پایت هست، خودت هم نمیدانی. یعنی اگر میخواهی بلند شوی اول باید آن غل و زنجیرها را باز کنی. بندهای نامرئی به دست و پایت زده شده؛ تا آنها را باز نکنی، نمیشود. باز کردن آنها یعنی چه؟ یعنی قبلاً توبه کردن، خود را پاک کردن و شستشو دادن، تا بعد خداوند چنین توفیقی به تو بدهد.
نويسنده : رضا رضائی
کلید واژه :
آغاز یک روز از روزهای خدا... صبح که از خانه بیرون آمدی زمین خیس بود، دیشب باران باریده است. ماشینی با سرعت می گذرد و آب جمع شده به سر و روی تو می پاشد! خواستی چیزی بگویی، بد و بیراهی، دشنامی! امّا سکوت کردی. در تاکسی بغل دستی ات بلندبلند با تلفن همراهش صحبت می کند. تو عصبانی شده ای. خواستی به او پرخاش کنی. امّا خودت را نگه داشتی و سکوت کردی. در محل کارت اتفاقات مختلفی افتاد و گاهی تو را بسیار عصبانی کرد. تو در آن لحظه ی خشم هیچ نگفتی و سکوت کردی! در خانه با اهل منزل در نشست و برخاست هایت بعضاً مسائلی پیش آمد... و تو سکوت کردی تا از خطا در امان باشی. روزهای تو نورانی شده اند. می دانی چرا؟ پس با ما همراه شو تا رمز و راز روزهای نورانیت را از زبان دین بدانی!
نويسنده : رضا رضائی
کلید واژه :
در اخبار معتبره واجب التصدیق ثابت شده که مؤمن در وقت احتضار، پیغمبر و امیرالمؤمنین و ائمه معصومین ـ صلوات اللّه علیهم ـ را ببیند و از ایشان بشارتها به نعیمهاى بهشت بشنود و خوشحال شود و به طیب نفس، جان بدهد.
نويسنده : رضا رضائی
کلید واژه :
به ما گفتهاند: قرآن بخوانید و ثواب ببرید. این، اعتقاد ماست، امّا باید دید: ثواب چیست؟ گیرِ ما همین جاست. مکرّر گفته شده است که: ثواب، نخود و کشمش نیست که در جیب آدم بریزند؛ باغ مصّفا و قصر مجلّلی نیست که درِ آن را باز کنند و بگویند: بفرمایید، استراحت کنید؛ بلکه ثواب عبارت است از: تحوّل روحی، موهبتی معنوی؛ ثواب، یعنی انقلاب، جنبش و اهتزاز، دگرگونی و صیرورت، از چیزی به چیز دیگر تبدیل شدن میگویند:(صارَ التُّرابُ ورداً؛ خاک گُل شد).
نويسنده : رضا رضائی
کلید واژه :
بشر اعتقاد به شفاعت را براى گذاشتن سرپوشى بر خطاهاى خود و گریز از مسئولیتهاى خود پذیرفته است و همین امر است که قرآن در چند جا به مناسبتهایى به بیان آن پرداخته است. این گونه شفاعت، شفاعت شرکآمیز است. یعنى معتقدین به آن می پندارند که بتان و ثروت و سپاهیان آنان مىتوانند وسیله رهایی از غضب پروردگار باشند ؛ زیرا این بتان در قدرت و سلطه با خدا شریکاند. و حال آن که خدا از آنچه اینان براى او شریک قرار مىدهند فراتر است.
اما گونه دیگرى از شفاعت هست که مسئولانه است و انسان را به مسئولیت و اطاعت بیشتر سوق مىدهد. قرآن این شفاعت را نیز به مناسبتهایى در جایگاه های مختلف بیان کرده است. مقصود از آن دعاى پیامبر و امامان و صالحان است براى آمرزش، آن هم برای کسانى که خدا اجازه دهد.
نويسنده : رضا رضائی
کلید واژه :
یکی از دعاهای رایجی که اکثر به اتفاق در دعای قنوت میخوانیم؛ دعای قرآنی؛ «رَبَّنَا آتِنَا فِی الدُّنْیَا حَسَنَةً وَ فِی الاْخِرَةِ حَسَنَةً وَ قِنَا عَذَابَ النَّارِ» میباشد. در این مقاله به مختصری پیرامون این دعای عظیم الشأن قرآنی میپردازیم.