تاریخ نگارش : سی ام مهر 1390

با جلب رضای خداوند می توان مقام رضوان راکسب نمود
غلامرضا تاجری

راضی و تسلیم بودن در برابر قضای الهی ولو بر خلاف میل انسان باشد یکی از مهم ترین خشنودی خدا را در پی دارد. قران میفرماید:
یَأَیَّتهَُا النَّفْسُ الْمُطْمَئنَّةُ ، ارْجِعِى إِلىَ‏ رَبِّکِ رَاضِیَةً مَّرْضِیَّةً ، فَادْخُلىِ فىِ عِبَادِى وَ ادْخُلىِ جَنَّتىِ
رَضِیَ اللّهُ عَنْهُمْ وَ رَضُوا عَنْهُ ذلِکَ الْفَوْزُ الْعَظیمُ
امام حسین (علیه السلام) هر چه به زمان شهات نزدیک تر می شد, صورت مبارکش برافروخته تر میشد و در کمال آرامش و اطمینان می فرمود: رضاً بقضائک, تسلیماً لامرک, لا معبود سواک و. حضرت زینب (سلام الله علیه) فرمود: ما رأیتَ الّا جَمیلا: من جز زیبایی ندیدم
حضرت موسی(ع) بخداوندگفت: پروردگارا مرا از نشانه خشنودی خود از بنده ات خبر ده خدای تعالی به او وحی فرمود: هر گاه دیدی که من بنده ام را برای طاعت خود آماده و از معصیتم روی گردان کرده ام بدان که این نشانه خشنودی من از اوست .
 کلید واژه : رضوان ، خشنودی خداوند، رضایت ،راضی ، جنات ،جنتی

کسب مقام رضوان با جلب رضای خداوند
مقام «رضوان» از بزرگترین مواهب و مقاماتی است که خداوند به مؤمنان و مجاهدانی که از آنها راضی است می دهد و میبردو می بخشد و این رضوان چیزی غیر از باغ های بهشت زیرا جنات جمع است ولی جنتی مفرد ومتعلق بخود خداست لذا به بنده ای که از او راضی است در سوره فجرمیفرماید :
یَأَیَّتهَُا النَّفْسُ الْمُطْمَئنَّةُ ، ارْجِعِى إِلىَ‏ رَبِّکِ رَاضِیَةً مَّرْضِیَّةً ، فَادْخُلىِ فىِ عِبَادِى وَ ادْخُلىِ جَنَّتىِ ( رضوان من الله اکبر) هیچ کس نمی تواند آن لذت معنوی و احساس روحانی را که به یک انسان به خاطر توجه رضایت و خشنودی خدا از او دست می دهد توصیف کند. رضوان جایگاه فائزون بوده و رفتن به رضوان فَوْزِ عظیم وبعد از بهشت است که با رضایت خداوند حاصل می شود ورضایت او از همه چیز برتر و بزرگتر است. قرآن کریم اسماعیل(علیه السلام) را با صفت "مرضی" توصیف نموده است؛ «وَ کانَ عِنْدَ رَبِّهِ مَرْضِیًّا» (سوره مریم/55) و همواره مورد رضایت پروردگارش بود.
اسماعیل (علیه السلام) ظاهر امر خدا یعنی کارد گذاشتن به گلویش توسط ابراهیم خلیل علیه السلام را ندید بلکه ایمان و یقین داشت که خداوند بر خلاف مصلحت او و پدرش, امر نمی کند. این در واقع اشاره به این حقیقت است که او در کل برنامه هایش رضایت خدا را جلب کرده است.
اصولا نعمتی از این بالاتر نیست که معبود و مولا و خالق انسان از او راضی و خشنود باشد؛ به همین دلیل در بعضی از آیات بعد از آنکه نعمت بهشت جاویدان را برای بندگان خاص خدا بیان می کند در پایان می گوید: «رَضِیَ اللّهُ عَنْهُمْ وَ رَضُوا عَنْهُ ذلِکَ الْفَوْزُ الْعَظیمُ» (سوره مائده/119)؛ خداوند از آنها خشنود و آنها نیز از او خشنود خواهند بود و این فوز عظیم و رستگاری بزرگی است. و این نشان می دهد تا چه اندازه این رضایت دو جانبه واجد اهمیت است که رضایت پروردگار از بندگان و رضایت بندگان از پروردگاررا مطرح می فرماید.
زیرا ممکن است انسان غرق عالی ترین نعمتها باشد، ولی هنگامی که احساس کند مولی و معبود و محبوب او از او ناراضی است تمام آن نعمتها و مواهب در کام جانش تلخ می گردد و نیز ممکن است انسان واجد همه چیز باشد ولی به آنچه دارد راضی و قانع نباشد. بدیهی است آن همه نعمت با این روحیه او را خوشبخت نخواهد کرد و ناراحتی مرموزی دائما او را آزار و شکنجه می دهد و آرامش روح و روان را که از بزرگترین مواهب الهی است از او می گیرد. لذا بالاترین نعمت این است که خداوند از انسان خشنود و او نیز از خدایش راضی باشد.
در جریان واقعه کربلا شنیده ایم که امام حسین (علیه السلام) با آنهمه رنج از دست دان فرزندان و یاران و تشنگی و... هر چه به زمان شهات نزدیک تر می شد, صورت مبارکش برافروخته تر میشد و در کمال آرامش و اطمینان می فرمود: رضاً بقضائک, تسلیماً لامرک, لا معبود سواک و... حضرت زینب (سلام الله علیه) در مجلس یزید (لعنةالله علیه) فرمود: ما رأیتَ الّا جَمیلا( من جز زیبایی ندیدم (
این جز رسیدن به مقام رَضِیَ اللّهُ عَنْهُمْ وَ رَضُوا عَنْهُ نیست و این است ثمره خرسندی از خداوند؛ یعنی زندگی کردن در دنیا ولی جمع آوری توشه ومسکن برای زندگی ابدی آخرت یعنی در دنیا در کمال آرامش و اطمینان قلبی به رضای خداوند راضی باشیم .
اعم اعمالی که بواسطه آنها می توان رضای خداوند را جلب کرد عبارتند از:
1 – اینکه انسان قبل از انجام هر کاری نیّت خودرابرای رضای پروردگار خویش قرار می دهد.
2 - در هر کاری ابتدا می اندیشد؛ آیا خالق یکتا راضی به انجام آن کار هست یا نه ؟ سپس انجام می دهد.
3 - اگر احساس کند که معبودش راضی نمی باشد, آن کار را انجام ندهد.
4 - درانجام واجبات و ترک محرمات کوتاهی نکند و مداومت ومراقبت واستقامت کامل در انجام آنها داشته باشد.
حضرت سجاد (ع)میفرمایند :هر کس به آنچه که خدا بر او واجب کرده عمل نماید, او از بهترین مردم می باشد. بنابراین با انجام هر چه دقیق تر واجبات و ترک محرمات باید رضایت بیشتر را تحصیل کرد.
5 - انجام مستحبات و ترک مکروهات باعث رضایت خدا ورسول می شود .
روایت شده که حضرت موسی(ع) بخداوندگفت: پروردگارا مرا از نشانه خشنودی خود از بنده ات خبر ده خدای تعالی به او وحی فرمود: هر گاه دیدی که من بنده ام را برای طاعت خود آماده و از معصیتم روی گردان کرده ام بدان که این نشانه خشنودی من از اوست .
هشت روایت از حضرت علی(ع) در مورد راهکار رضای خدا، ایشان فرموده اند:
1 - خداوند متعال خشنودی خود را در طاعتش نهفته است، پس هیچ طاعتی را کوچک نشمارید زیرا بسا که آن طاعت با خشنودی خدا همراه باشد و تو بی خبر باشی
2 - برای کسب رضایت الهی هر کار خیر و پسندیده را انجام دهید و لو کوچک باشد زیرا احتمال دارد رضایت الهی با او کسب شود.
3 - استغفار زیاد موجب رضایت خداوند می شود
‌4 - فروتنی سبب رضایت خداوند می شود
5- صدقه دادن زیاد باعث رضایت خداوند می شود
6 - انجام هر عمل خیر سبب رضایت خداوند می شود
7 - انجام هر عمل مخالفت با هوا و هوسها سبب رضایت خداوند می شود
8 – راضی بودن به قضای الهی سبب رضایت خداوند می شود
خداوند به حضرت موسی(ع) فرمود: خشنودی من در خرسندی تو به قضای من است.
با توجه به فرمایش حضرت علی (ع) وخداوند به حضرت موسی(ع) راضی و تسلیم بودن در برابر قضای الهی ولو بر خلاف میل انسان باشد یکی از مهم ترین خشنودی خدا را در پی دارد. بنا براین راضی و تسلیم بودن در برابر قضای الهی ولو بر خلاف میل انسان باشد یکی از مهم ترین خشنودی خدا را در پی دارد.